Bugün size oldukça özel ve önemli bir konudan bahsedicem.Geçen içinde bulunduğumuz hafta Organ Bağışı Haftası olması gerekçesi ile fakültemizde bu işlerden sorumlu olan bayanlar vardı.Bizde arkadaşlarımla geçerken bu konu hakkında konuştuk,bilgi aldık ve hepimiz eğer nalları bir gün dikersek organlarımız toprağın altında çüreyeceğine başka insanlara hayat olsun,umut olsun istedik.Ölüm bu belli olmaz,kimsenin yarına bileti yok maalesef arkadaşlar.
Size bağışlayacağınız yerlerinize kadar soruyorlar - yüz,der,akciğer,göz vb - istemeyen yüzünü vermiyor istemeyen kalbini vermiyor falan.Ben dedim ki "toptan neyim varsa alın gitsin amann " .
Öncelikle korkusu olanlar,çekingen duranlar hatta bunu din konusuyla bağdaştırıp caiz mi değil mi diye sorgulayan dahi vardı.-Bu sorguyu yapan arkadaşa ayrı gürledim zaten o ayrı bir mevzuat sen orada belki de can kurtaracaksın nasıl bir yaratıcıdır ki o senin inandığın sen başkasının hayatını kurtarıyorsun diye bedenin ölmüşken artık bir işe yaramıyorken bedenin parçalandı diye günah kabul etsin,bu konu hakkında uzun uzun daha burada tartışırım ama siyasete,dine girmek daha fazla istemiyorum.-
Arkadaşlar beyin ölümünüz gerçekleşmeden sizden hiç kimse bir şeyinizi almıyor.Ayrıca sizin izniniz olsa bile ailenizin ya da eşinizin vb birilerinin o anda izni olmazsa da hiç bir şey yapılmıyor.Başımıza gelmeden kimse anlamak istemiyor.Ben organlarımı hiç düşünmeden bağışladım,buraya da yazıyorum Allah tabi yine gecinden versin daha çok gencim daha yapmak istediğim çok şey - düzeltmek istediğim daha çok yobaz var.- var ama hayat fani ölüm ani.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder